تاریخچه کال اف دیوتی | بخش سوم: از 2013 تا 2016
در بخش قبلی یعنی بخش دوم از تاریخچه کال اف دیوتی به سال 2012 و نسخه‌ی 9 این بازی یعنی Black Ops 2 رسیدیم و دیدیم که تری‌آرک، سازنده‌ی بلک اپس 2، در دورانی که Call of Duty مورد انتقاد خیلی‌ها قرار گرفته‌بود، آمد و باری دیگر با نوآوری‌هایی که انجام داد مقداری از انتقادها کم کرد و باری دیگر کاری کرد که اکثر کارشناسان و بازیکنان این بازی را تحسین کنند. اما در تاریخچه کال اف دیوتی سال 2012 پایان کار نیست و داستان این بازی تا امروز هم ادامه یافته‌است. در بخش سوم از تاریخچه Call of Duty می‌خواهیم سری به نسخه‌های این بازی در سال‌های 2013، 2014، 2015 و 2016 بزنیم و ببینیم بازی‌هایی که در این سال‌ها منتشر شدند چه ویژگی‌هایی داشتند و تفاوت‌شان با نسخه‌های قبلی در چه چیزهایی بود.
تاریخچه کال اف دیوتی [Call of Duty]
10- کال اف دیوتی 10: Ghosts
کال اف دیوتی Ghosts که در ایران با نام کال اف دیوتی گوست شناخته می‌شود، دهمین سری از بازی‌های ندای وظیفه است. این بازی را اینفینیتی وارد ساخت، آن هم پس از زمانی که دیگر خبری از نسخه‌های جدید مدرن وارفر نبود و این سه‌گانه 2 سال پیش به پایان رسیده‌بود. بنابراین می‌توان گفت که گیمرهای حرفه‌ایِ کال اف دیوتی در این زمان چشم‌انتظار خلاقیت برنامه‌نویسان و طراحان اینفینیتی وارد بودند تا ببینند این شرکت چه بازی‌ای را جایگزین مدرن وارفری می‌کند که واقعاً غوغا به پا کرده‌بود.
اینفینیتی وارد نسخه‌ی Ghosts را جایگزین نسخه‌های قبلی کرد، نسخه‌ای که البته مثل مدرن وارفرهای 1 تا 3 چندان سروصدا نکرد و به‌نوعی می‌توان گفت که آن توقع بالایی که از بازی وجود داشت را برآورده نکرد.
داستان بازی نوآورانه بود، اما چندان عمق نداشت و همین موجب شد که انتقادهای زیادی از داستان بازی شود. کال اف دیوتی Ghosts یا اشباح داستان سال 2017 را روایت می‌کند، زمانی که بمب اتمی باعث شده که بخش اعظم خاور میانه نابود شود و خبری از نفت نباشد. در آن سو، کشورهای آمریکای جنوبی که دارای نفت هستند دست به دست هم داده‌اند و «فدراسیون» را تشکیل داده‌اند و با همین «فدراسیون» به نبرد آمریکای شمالی و مکزیک رفته‌اند. در این بین، نیروهای آمریکایی گروهی را تشکیل داده‌اند به نام Ghosts تا به نبرد این فدراسیون بروند.
رهبری این گروه Ghosts یا اشباح بر عهده‌ی کاپیتانی به نامElias Walker است که دو فرزندش با نام‌های Logan و Hesh را هم با خود به گروه آورده است. گیمر در این بازی کنترل همین لوگان [Logan] را در اختیار دارد. جالب است که در این بازی سگی تعلیم‌دیده با نام «رایلی» هم در گروه Ghosts قرار دارد و همین وجود حیوانات یکی از نوآوری‌هایی است که اینفینیتی وارد در نسخه‌ی Ghosts به کار گرفته‌است.
گیم پلی بخش تک‌نفره‌ی این بازی فرق چندانی با نسخه‌های قبلی نکرده‌بود و همین باعث شد که انتقادهای زیادی از گیم‌پلی تک‌نفره‌ی بازی شود، اما در بخش کوآپ و چندنفره نوآوری‌هایی صورت گرفته‌بود و به همین دلیل برخی به‌شدت از این بخش دفاع کردند و به تحسین اینفینیتی وارد پرداختند.
یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های بخش چندنفره این بود که نقشه‌ها بزرگ‌تر شده بودند و این که می‌شد آن‌ها را تغییر داد. مثلاً می‌شد با طی‌کردن یک چالش کاری کرد که قسمتی از نقشه به شکلی دیگر شود و این قطعاً برای گیمرهایی که دوست دارند با محیط ثابتی برخورد نکنند، لذت‌بخش بود و البته هنوز هم هست.
نکته‌ی دیگر آن‌که اینفینیتی وارد برای آن‌که دل آن گیمرهایی که به بخش زامبی بازی‌های تری‌آرک عادت کرده‌بودند را به دست بیاورد و البته نوآوری خود را نشان دهد، بخشی جدید به نام Extinction به بازی Ghosts اضافه کرد. این بخش یا بهتر است بگویم این حالت دربرگیرنده‌ی 4 گیمر بود، 4 گیمری که باید با موجوداتی فضایی با نام Cryptids مبارزه می‌کردند. جالب است که در این حالت می‌شد بین چند کلاس یکی را انتخاب کرد و در آن کلاس با Cryptids به مبارزه پرداخت. این حالت شبه‌زامبی را خیلی‌ها تحسین کردند، اما همچنان برخی می‌گفتند که این حالت خیلی سریع تکراری می‌شود.
خلاصه آن‌که کال اف دیوتی 10 درعین‌آن‌که کلی تحسین شد، کلی هم انتقاد دریافت کرد و باری دیگر مشخص شد که اکتیویژن با بازی کالاف دیوتی در چالش قرار گرفته و باید تلاش کند که باری دیگر کال اف دیوتی را به روزهای اوج برساند. فراموش نکنید که در همین دوران بتلفیلد 4 در اوج بود و اصلاً یکی از علل انتقادهایی که از کال اف دیوتی می‌شد، مقایسه‌ی آن با بتلفیلد 4 بود.
این نکته را هم اضافه کنم که Call of Duty Ghosts برای PS3 و ایکس باکس 360 و PC منتشر شد، اما این نسخه از کالاف اولین نسخه‌ای بود که برای نسل هشتم از کنسول‌های بازی یعنی ایکس باکس وان و PS4 منتشر شد. اصلاً انتشار Ghosts تقریباً همزمان با انتشار کنسول‌های سری هشتمی بود.
11- کال اف دیوتی 11: Advanced Warfare
سال 2011 زمانی که نوبت به اینفینیتی وارد رسیده‌بود تا دنباله‌ی مدرن وارفر 2 را منتشر سازد، اینفینیتی وارد تا حدی از هم پاشیده بود و چند تا از اعضای اصلی‌اش را از دست داده‌بود. به همین دلیل، اکتیویژن پیشنهاد داد که برای خوب‌ازکاردرآمدنِ مدرن وارفار 3، اعضای شرکتی جدید با نام اسلج‌همر گیمز با آن‌ها همکاری کنند و در بخش قبل دیدیم که مدرن وارفار 3 با همکاری این دو شرکت یعنی اینفینیتی وارد و اسلج‌همر گیمز ساخته‌شد. همچنین از زمانی که تری‌آرک با اکتیویژن همکاری کرده‌بود، یک سال در میان بازی‌های کال اف دیوتی را تری‌آرک و اینفینیتی وارد می‌ساختند و به این ترتیب هر شرکت دو سال فرصت داشت که دنباله‌ی نسخه‌ی قبلی‌اش را بسازد. اما سال 2014 اتفاق جدیدی افتاد و اسلج‌همر گیمز که قبلاً فقط یک بار در سال 2011 با اینفینتی وارد همکاری کرده‌بود، مسئول بود که کال اف دیوتی سال 2014 یا نسل یازدهم این بازی شوتر اول‌شخص را بسازد.
بازی‌ای که این شرکت ساخت با نام Advanced Warfare معرفی شد. این بازی که در ایران با نام ادونس وارفار یا ادونسد وارفار شناخته می‌شود، تغییرات تقریباً زیادی نسبت به نسخه‌ی قبلی کرده‌بود.
داستان بازی به سال 2059 مربوط می‌شد، اما گذری هم به 2054 داشت. جک میچل کسی است که گیمر کنترل او را در اختیار داشت و در کل بازی فقط او بود که در اختیار گیمر بود.
در بازی ادونس وارفر او با یکی از دوستان‌اش در سال 2054 در شرق آسیا در طی نبردی با نیروهای کره‌ی شمالی شرکت دارند که دوست‌اش ویل آیرونز در این نبرد کشته می‌شود و خود جک میچل هم یکی از دستان‌اش را از دست می‌دهد. جک میچل بعد از مدتی برمی‌گردد و در مراسم خاکسپاری دوست‌اش شرکت می‌کند و در این بین با پیشنهاد عجیب پدر ویل مواجه می‌شود، مبنی بر این که او می‌تواند دستی مصنوعی برای او بسازد و در عوض از جک میچل می‌خواهد که به ارتش او بپیوندد. جک میشل موافقت می‌کند.
ارتش پدر ویل ارتشی خصوصی با نام اطلس است که رفته‌رفته به بزرگ‌ترین ارتش خصوصی جهان تبدیل شده‌است. مدتی بعد، در سال 2059، مأموریت اصلی اطلس و به‌ویژه جک میچل آغاز می‌شود. این ارتش خصوصی باید با گروهی تکنولوژی‌ستیز به نام KVA مبارزه کند و کل بازی حول همین مبارزه می‌چرخد.
گرافیک بازی، داستان بازی، صدای بازی در انفجارها و تیراندازی‌ها همه نسبت به نسل قبلی پیشرفت کرده‌بودند و این به‌وضح قابل درک بود، اما تغییراتی در گیم‌پلی صورت گرفته‌بود.
اول که اطلاعات بازی از طریق اسلحه به گیمر نمایش داده می‌شد و دوم این‌که مکانیک‌های جدیدی به بازی اضافه شده‌بود از جمله لباس EXO و سیستمی جدید برای شلیک. در مراحل بازی، به گیمر امتیازاتی ارائه می‌شد تا با آن‌ها بتواند لباس EXO را بهتر کند و از لباس استفاده‌ی بهتری ببرد. این لباس امکانات بیشتری در اختیار گیمر می‌گذاشت، از نوع پریده گرفته تا لیز خوردن روی زمین. همچنین در این سری از بازی کال اف دیوتی نارنجک‌های جدیدی در اختیار بازیکن است، نارنجک‌هایی که هوشمند هستند و مستقیم به سروقت هدف می‌روند. همچنین اسلحه‌هایی پیشرفته که لیزری هستند در اختیار بازیکن قرار دارند تا با آن‌ها به مبارزه با دشمن برود. این را هم ذکر کنم که یکی از قابلیت‌های جذاب و البته جدید این بازی برای بازیکن، حالت Exo Cloak است که به بازیکن امکان می‌دهد مدتی را «نامرئی» باشد و دیده نشود تا بتواند بهتر با دشمن مبارزه کند.
نوآوری دیگری که در این بازی وجود دارد مربوط به Pick 10 است. این Pick 10 در بلک اپس 2 به کار گرفته شد و استقبال خوبی از آن شد، به همین دلیل اسلج‌همر گیمز آمد Pick 13 را استفاده کرد تا بازیکن امکانات بیشتری داشته باشد. همچنین بخشی به‌عنوان DLC یا محتوای قابل‌دانلود برای این بازی عرضه شد که Exo Zombies نام داشت. این بخش جذابیت زیادی داشت و دنباله‌ای برای بخش زامبی‌ها در بازی‌های ساخته‌شده توسط تری‌آرک بود، اما خب چون نیاز به پرداخت داشت کمتر کسی از آن استفاده کرد.
در کل در تاریخچه کال اف دیوتی می‌توان نگاهی مثبت به ادونس وارفار داشت، اما این سری فروش کمتری از نسخه‌ی گوست داشت و همچنان نتوانست کال اف دیوتی را به نقطه‌ی اوجی که قبلاً در آن قرار داشت برساند. ببینیم نسخه‌ی سال 2015 که توسط تری‌آرک عرضه شد چه نقشی در تاریخچه کال اف دیوتی ایفا کرد.
12- کال اف دیوتی: Black Ops 3
با ورود اسلج‌همر گیمز به جمع اینفینیتی وارد و تری‌آرک، دیگر هر شرکت مجبور نبود که هر دو سال یک بار سری جدید بازی‌اش را منتشر کند، بلکه باید هر 3 سال یک بار سری جدید بازی‌اش را منتشر می‌کرد و به این ترتیب تری‌آرک که Black Ops 2 را در سال 2012 منتشر کرده‌بود، در سال 2015 نسخه‌ی سوم Black Ops را منتشر کرد، نسخه‌ای که به آینده‌ای دورتر از سال 2025 می‌رفت.
می‌دانید که در بلک اپس 2 دو بخش وجود داشت که یکی از آن‌ها به دهه‌ی 80 قرن بیستم و دیگری به سال 2025 میلادی اختصاص داشت، اما در بلک اپس 3 داستان در سال 2065 می‌گذرد و گیمر با دنیایی جدیدتر و رباتیک‌تر مواجه است.
در این جهان جدید، باز هم جنگ سرد برقرار است تا بتوانیم با قاطعیت جنگ سرد را وجه مشترک میان تمامی بازی‌هایی که تری‌آرک برای کال اف ساخته معرفی کنیم. گیمر در این بازی کنترل سربازی معمولی را در اختیار دارد و جالب است که از همان ابتدا می‌توان جنسیت این سرباز را مشخص کرد. سرباز در کشور اتیوپی زخمی می‌شود و فرماندهی با نام تیلور پیدایش می‌کند و با اندام‌های رباتیک نجاتش می‌دهد. مدتی بعد همین تیلور به‌جرم سرقت اطلاعات و البته به‌قتل‌رساندن مأموران سازمان سی‌آی‌ای، تحت تعقیب قرار می‌گیرد و سربازی که گیمر کنترلش را در اختیار دارد، عضو گروهی می‌شود که باید به‌دنبال این تیلور باشند.
دو نکته‌ی جالب در مورد بلک اپس 3 وجود دارد. یکی این‌که بازیکن در این بازی می‌تواند اسلحه‌ها و حتی ظاهر خود را شخصی‌سازی کند و دوم این‌که جز Pick 10 که تری‌آرک باری دیگر امکان استفاده از آن را در بلک اپس 3 آورده، قابلیت دیگری با نام Specialists به بازی اضافه شده‌است. این Specialists شامل 9 سرباز است که به‌جز اشتراک‌هایی که با هم دارند، هر یک دارای ویژگی شاخص و جذابی است که گیمر می‌تواند از بین آن‌ها یکی را انتخاب کند.
در ضمن در این بازی باری دیگر از حالت زامبی استفاده شده تا بازیکن لذت این بخش را هم ببرد. در کل بلک اپس 3 خیلی فوق‌العاده نبود و در حد همان نسخه‌های قبلی بود، اما استقبال نسبتاً خوبی از بلک اپس 3 شد و در تاریخچه کال اف دیوتی می‌توان نگاهی مثبت به آن داشت.
13- کال اف دیوتی 13: Infinite Warfare
اما این بار پس از 3 سال نوبت به اینفینیتی وارد بود که نشان دهد چه چیز جدیدی برای گفتن دارد. این شرکت سری سیزدهم از بازی Call of Duty را با نام اینفینیتی وارفار یا جنگاوری بی‌نهایت در سال 2016 منتشر کرد.
بیش از آن‌که بخواهم در مورد جزئیات بازی صحبت کنم، باید درباره‌ی عدم‌استقبالی که از بازی شد صحبت کنم. در سال 2016 جوِ خوبی میان گیمرهای کال اف در مورد بازی‌هایی که به آینده مرتبط بودند وجود نداشت. گیمرها خسته شده بودند از این که بخواهند در آینده‌های دور مبارزه کنند و عجیب است که بازاریابان اکتیویژن باوجودی‌که آن زمان در یوتیوب و فیسبوک و حتی اینستاگرام بازخوردهای منفی در مورد بازی در آینده وجود داشت، تلاش نکردند که طراحان اینفینیتی وارد را از ساخت بازی در آینده منصرف کنند و به این ترتیب وقتی که در بهار سال 2016 تریلر بازی در یوتیوب منتشر شد، دیسلایک‌های زیادی روی آن زده شد، چراکه این بازی نه فقط در آینده بلکه در آینده‌ای بسیار دور تر ساخته‌شده‌بود و گیمر باید در فضا مبارزه می‌کرد.
جو منفی علیه این بازی باعث شد که اکتیویژن تصمیم بگیرد همراه با بازی برای نسخه‌ی اول مدرن وارفر ریمستری بسازد و دل گیمرها را تا حدی به دست آوَرَد، اما به شرطی این ریمستر در اختیار گیمرها قرار می‌گرفت که این نسخه‌ی جدید یعنی سری 13 را تهیه می‌کردند و همین به نارضایتی گیمرها اضافه کرد. اما واقعاً باید تأکید کرد که باوجودی‌که در چند ماه اولِ پس از عرضه‌ی بازی جو منفی بود، رفته‌رفته گیمرها وقتی که هم نسخه‌ی ریمستر و هم نسخه‌ی سری 13 یعنی اینفینیتی وارفر را بازی کردند، دیدند که انصافاً بازی‌ها لایق بازی‌کردن هستند.
جنگیدن در فضا و کنترلِ یک خلبان را در اختیار داشتن، چیزی نبود که گیمرهای کال اف دیوتی در گذشته تجربه‌اش کرده‌باشند و واقعاً نوآوریِ جذابی بود. همچنین اینفینیتی وارد برای آن‌که بازی خیلی از بلک اپس 3 که توسط تری‌آرک ساخته شده‌بود فاصله نگیرد، آمد و به جای سیستم Specialist سیستمی جدید به نام Combat Rigs را جایگزین کرد که خیلی شبیه بود و حتی شاید بهتر بود. در این سیستم می‌شد 6 نوع لباس و تجهیزات را انتخاب کرد از جمله Warfighter، Merc، FTL، Stryker، Phantom و Synaptic.
هر یک از این 6 مورد ویژگی‌های مشخص و منحصربه‌فردی داشت و گیمر می‌توانست با توجه به علاقه‌های خودش یکی از آن‌ها را انتخاب کند. مثلاً Synaptic برای گیمرهایی بود که به دویدن و شلیک‌کردن علاقه داشتند و درعین‌حال Phantom برای گیمرهایی بود که دوستدار بازی مخفیانه بودند.
همچنین برای اولین بار در بازی‌های اینفینیتی وارد، به‌شکل مستقیم از حالت زامبی استفاده شد. در ضمن پرش دوبل و دویدن روی دیوارها که در دو سری قبلی وجود داشتند و به‌نوعی مورد استقبال گیمرها قرار گرفتند، در این سری هم وجود داشتند، اما در سری بعدی که در بخش چهارم به آن می‌پردازیم، خبری از دویدن روی دیوارها نیست.
سخن پایانی
در بخش سوم از تاریخچه کال اف دیوتی به 4 سری از بازی‌های کالاف پرداختیم و دیدیم که از سال 2013 تا 2016 چگونه سه شرکت بازی‌سازی مختلف از جمله اینفینیتی وارد، تری‌آرک و اسلج‌همر گیمز تلاش کردند که چالش‌های پیش‌روی بازی کال اف دیوتی را به‌خوبی طی کنند.
در نوشتار بعدی یعنی بخش چهارم و پایانی به کال اف دیوتی در سال‌های اخیر یعنی از سال 2017 بدین سو می‌پردازیم و خواهیم دید که کال اف دیوتی در این سال‌ها چه روندی را طی کرده‌است.
همچنین بخوانید:
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.